🎑 Wgłobienie Jelita U Dziecka Forum
wgłobienie jelita, zdwojenie jelit. Stolec z krwią u młodszych dzieci może wskazywać na zakażenia bakteryjne i pasożytnicze, a także choroby ogólnoustrojowe, np. zespół hemolityczno-mocznicowy. Krew przy oddawaniu stolca u dziecka może pojawić się także na skutek oddziaływania toksyn. To także objaw nieswoistego zapalenia jelit.wgłobienie jelita překlady wgłobienie jelita Přidat intususcepce Wgłobienie jelit Ryzyko występowania wgłobienia jelit oceniono u dzieci w kontrolowanym badaniu z użyciem placebo Intususcepce Riziko intususcepce bylo posuzováno u kojenců v placebem kontrolované studii břišní syndrom celiakie noun predysponować do powstania wgłobienia jelita může být náchylný ke vchlípení střev Wgłobienie jelit Ryzyko występowania wgłobienia jelit oceniono u dzieci w kontrolowanym badaniu z użyciem placebo Intususcepce Riziko intususcepce bylo posuzováno u kojenců v placebem kontrolované studii U osób z wrodzonymi wadami rozwojowymi przewodu pokarmowego, które mogłyby predysponować do powstania wgłobienia jelita Jedinci s vrozenými malformacemi gastrointestinálního traktu, které by mohly predisponovat k intususcepci jeśli u dziecka wcześniej wystąpiło wgłobienie jelit (zatkanie jelita, w którym jeden odcinek jestliže Vaše dítě mělo dříve vchlípení střev (neprůchodnost střev, kdy se jedna část střeva Myślisz, że to wgłobienie jelita? Myslíš, že jde o vchlípení? Występowanie w przeszłości wgłobienia jelita Předchozí anamnéza intususcepce Łącznie w #-dniowych okresach po podaniu każdej dawki szczepionki stwierdzono # przypadków wystąpienia wgłobienia jelit wśród # zaszczepionych szczepionką RotaTeq, w porównaniu z # przypadkami wśród # osób, które otrzymały placebo V kombinovaných #denních obdobích po každé dávce se vyskytlo # případů intususcepce u # příjemců očkovací látky RotaTeq ve srovnání s # případy u # příjemců placeba Objawy reakcji alergicznej (uczuleniowej) mogą obejmować swędzącą wysypkę skórną, duszność i obrzęk twarzy oraz języka. • jeżeli u dziecka wystąpiło uprzednio wgłobienie jelita (niedrożność jelita, przy którym jeden odcinek jelita wchodzi teleskopowo w światło drugiego odcinka). • jeżeli dziecko urodziło się z wadą jelita, która może prowadzić do wystąpienia wgłobienia. • jeżeli dziecko choruje na jakąkolwiek chorobę obniżającą odporność na zakażenia Projevy alergické reakce mohou zahrnovat svědivé kožní vyrážky, dýchací potíže a otok tváře nebo jazyka. • jestliže Vaše dítě mělo v minulosti intususcepci (neprůchodnost střev, při níž se jedna část střeva vsune do sousední části). • jestliže se Vaše dítě narodilo s vrozenou vadou střeva, jež by ho činila náchylným k intususcepci. • jestliže Vaše dítě má jakoukoli nemoc, která snižuje jeho odolnost vůči infekci. • jestliže Vaše dítě má závažnou infekci s vysokou horečkou Był nawrót wgłobienia, i musimy usunąć segment jelita, który się wygiął. Vchlípení se znovu objevilo a my musíme odstranit část střeva, které je neprůchodné. Preparatu RotaTeq nie należy także podawać niemowlętom, u których wcześniej wystąpiło wgłobienie albo które cierpią na niewydolność jelit, co może je czynić podatnymi na wgłobienie, ani niemowlętom, które mają osłabiony układ odpornościowy Přípravek by neměl být podáván ani dětem, které v minulosti trpěly intususcepcí či které trpí problémy se střevy a mohly by být v této souvislosti náchylné ke vzniku intususcepce, a ani dětem, jejichž imunitní systém je oslaben Może dojść do niedokrwienia jelita. Albo gorzej, dojdzie do wgłobienia. Její střevo by se mohlo stát ischemickým, nebo něco horšího mohlo by se vchlípit. Zakres badania był bardzo szeroki i miał na celu ocenę, czy użyta szczepionka wywołuje bardzo rzadkie, ale poważne działanie niepożądane nazywane wgłobieniem – stan, w którym część jelita owija się wokół innej części jelita prowadząc do jego zablokowania Studie byla navržena v takto obrovském rozsahu proto, aby bylo možné zjistit, zda vakcína vyvolává velice vzácný závažný vedlejší účinek nazývaný intususcepce, což je stav, kdy se část střeva vsune do jiné části střeva a tím způsobí neprůchodnost střev Zakres badania głównego był bardzo szeroki (ponad # niemowląt), ponieważ miał na celu wykazanie, czy szczepionka wywołuje bardzo rzadkie, ale poważne, działanie niepożądane – wgłobienie-stan, w którym część jelita zawija się wokół innego odcinka jelita, prowadząc do jego zablokowania Hlavní studie byla navržena v takto obrovském rozsahu (více než # dětí) proto, aby bylo možné zjistit, zda vakcína vyvolává intususcepci, což je velice vzácný a závažný vedlejší účinek, kdy se část střeva vsune do jiné části střeva a tím způsobí neprůchodnost střev Nejoblíbenější seznam dotazů: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M
Nieswoiste zapalenie jelit (NZJ) to grupa przewlekłych idiopatycznych chorób przewodu pokarmowego o podłożu autoimmunizacyjnym. Obejmują one trzy główne jednostki: chorobę Leśniowskiego-Crohna (CLC), wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) i nieokreślone nieswoiste zapalenie jelita grubego (NNZJG). Przewlekły przebieg NZJ charakteryzuje się okresami remisji i zaostrzeń. Rozpoznanie NZJ stawiamy na podstawie złożonego procesu diagnostycznego opartego na wywiadzie, badaniu fizykalnym, podstawowych badaniach pomocniczych, bezwzględnie koniecznych w tym przypadku badaniach endoskopowych z histopatologiczną oceną pobranych wycinków oraz obrazową oceną jelita cienkiego. Zalecane badania obrazowe to ultrasonografia jamy brzusznej oraz enterokliza metodą rezonansu magnetycznego lub tomografia komputerowa. Celem leczenia NZJ u dzieci jest nie tylko osiągnięcie remisji choroby, ale także jej utrzymanie, zapewnienie prawidłowego rozwoju fizycznego oraz maksymalnie możliwa poprawa jakości życia. Leczeniem pacjentów z NZJ powinni zajmować się gastroenterolodzy dziecięcy lub pediatrzy pracujący w wyspecjalizowanych oddziałach gastrologii dziecięcej. Pamiętać należy, że z racji swojego przewlekłego przebiegu, NZJ często obniża jakość życia pacjentów. Celem artykułu jest przybliżenie ogólnie praktykującym pediatrom tych stosunkowo rzadkich, ale w związku z tym często zbyt późno rozpoznawanych chorób. Nieswoiste zapalenia jelit (NZJ) obejmują trzy jednostki chorobowe, wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG), chorobę Leśniowskiego-Crohna (CLC) oraz nieokreślone nieswoiste zapalenie jelita grubego (NNZJG), które posiada cechy typowe zarówno dla CLC jak i WZJG, jednak nie daje się zdefiniować ani jako CLC, ani jako WZJG [1]. Nieswoiste zapalenia jelit w krajach rozwiniętych rozpoznaje się z coraz większą częstością zarówno u dzieci, jak i dorosłych w każdym wieku. Chorobę Leśniowskiego-Crohna w 20–25% przypadków rozpoznaje się przed 20. a wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) w około 20%. Blisko 4% NZJ rozpoznaje się przed 5. Coraz więcej danych z szeroko zakrojonych badań genetycznych wskazuje, że im wcześniej ujawnia się NZJ, tym większa jest rola czynników genetycznych, a w przypadkach ujawniających się poniżej 2. dziedziczenie może być nawet monogenowe. Im bliżej okresu dorastania i dorosłości, tym bardziej mamy do czynienia z predyspozycją wielogenową i coraz silniejszym wpływem czynników Obraz kliniczny nieswoistych zapaleń jelit u dzieci Wrzodziejące zapalenie jelita grubego to przewlekłe idiopatyczne zapalenie jelita grubego. Najczęściej występuje w odbytnicy i szerzy się w sposób ciągły na jego odcinki proksymalne. Stan zapalny ograniczony jest do błony śluzowej. U dzieci młodszych chorobą objęte jest z reguły całe jelito grube, rzadko natomiast w przeciwieństwie do dorosłych zajęta bywa sama odbytnica. Charakterystyczne objawy WZJG to biegunka, zwykle z domieszką krwi oraz bóle brzucha, często w postaci bolesnego parcia na stolec. Do objawów pozajelitowych, o których należy bezwzględnie pamiętać, należą: gorączka, zapalenie stawów, zapalenie błony naczyniowej oka, zmiany skórne (zgorzelinowe zapalenie skóry, rumień guzowaty) i zmiany wątrobowe (stwardniające zapalenie dróg żółciowych, autoimmunizacyjne zapalenie wątroby). Jest to ważne, gdyż objawy te mogą niekiedy o miesiące lub lata wyprzedzać objawy jelitowe i prowadzić do fałszywych Leśniowskiego-Crohna to przewlekłe idiopatyczne, wykazujące skłonność do ziarninowania, nieswoiste zapalenie jelit. Zmiany mają charakter odcinkowy lub ogniskowy, mogą występować od jamy ustnej do odbytu, a procesem chorobowym objęta może być cała ściana przewodu pokarmowego, stąd skłonność do tworzenia przetok. Lokalizacja CLC u dzieci w ponad 70% przypadków obejmuje jednocześnie końcowy odcinek jelita cienkiego i początkowy odcinek jelita grubego (kątnica). W 40% choroba umiejscawia się w górnym odcinku przewodu pokarmowego. W 10–15% zajęte jest tylko jelito grube, choć zmiany w odbytnicy obserwuje się wtedy jedynie w 50% przypadków. Charakterystyczna dla CLC triada objawów: bóle brzucha, biegunka i utrata masy ciała występuje tylko u 40% dzieci. Najczęstszym objawem początkowym CLC są bóle brzucha. Krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego należą do rzadkości i występują, gdy zmiany zlokalizowane są w jelicie grubym. Charakterystyczną, choć niezbyt częstą cechą CLC są zmiany okołoodbytowe (ropnie, przetoki, szczeliny, naddatki skórne). Warto pamiętać, że im młodszy wiek chorego, tym mniej charakterystyczne mogą być objawy (np. jedynie upośledzenie rozwoju fizycznego, zaburzenia łaknienia), co często powoduje znaczne opóźnienia w rozpoznaniu. Do najważniejszych objawów pozajelitowych CLC zalicza się gorączkę o nieustalonej etiologii, zaburzenia łaknienia (jadłowstręt imitujący jadłowstręt psychiczny, nudności, wymioty), opóźnienie wzrastania i dojrzewania, afty w jamie ustnej, zmiany stawowe, oczne, skórne i wątrobowe, podobne jak w WZJG. Częstym problemem u chorych na CLC, i to już w wieku dziecięcym, jest osteopenia. Jej mechanizm jest złożony. Zależy zarówno od niedoborów białkowo-kalorycznych, jak i od zaburzeń wchłaniania wapnia, niedoboru witaminy D, sterydoterapii i wpływu prozapalnych cytokin na metabolizm tkanki kostnej. Podobnie jak we WZJG objawy pozajelitowe mogą wyprzedzać objawy jelitowe o miesiące, a nawet lata. Obie choroby przebiegają z okresami remisji i zaostrzeń i wtórnie prowadzić mogą do osłabienia, niedokrwistości, niedoboru masy ciała i opóźnienia dojrzewania. W populacji dziecięcej najwyższą zapadalność obserwuje się u nastolatków. Diagnostyka NZJ u dzieci Zgodnie z zaleceniami European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition (ESPGHAN) diagnostyka NZJ opiera się na endoskopowej (gastro- i ileokolonoskopia), histopatologicznej i obrazowej ( radiologicznej) ocenie przewodu pokarmowego [1]. Obecnie preferowane badania obrazowe to enterokliza lub enterografia metodą rezonansu magnetycznego (u dzieci zdecydowanie bezpieczniejsze) lub tomografii komputerowej (w pediatrii zdecydowanie nie są zalecane). W związku z rozpowszechnieniem tych nowych technik obrazowania tradycyjny wlew doodbytniczy czy pasaż przewodu pokarmowego są wykonywane bardzo rzadko. Coraz większą rolę w diagnostyce NZJ odgrywa również ultrasonografia przewodu pokarmowego, która pozwala ocenić grubości ściany i szerokości światła jelita. Ze względu na swoją nieinwazyjność i łatwą dostępność może być pierwszym badaniem obrazującym jelito w przypadku podejrzenia NZJ u dzieci. W diagnostyce NZJ pomocne są również badania pomocnicze [2, 3]. Częste odchylenia obserwowane w aktywnej fazie choroby to: leukocytoza z przesunięciem obrazu białokrwinkowego w lewo, niedokrwistość niedobarwliwa, nadpłytkowość, przyspieszone OB, podwyższone stężenia białek ostrej fazy ( CRP), obniżone stężenie albumin. Wskazane jest także sprawdzenie aktywności enzymów wątrobowych oraz stężenia żelaza. U małych dzieci ( 3 mg/kg/dobę) lub 6-merkaptopuryna (> 1,5 mg/kg/dobę) metotreksat (> 0,4 mg/kg/tydzień) leki biologiczne, w tym preparaty anty-TNF-alfa cyklosporyna lub takrolimus niedożywienie w stopniu znacznym Leczenie chirurgiczne Interwencja chirurgiczna może się okazać wskazana, gdy nie uzyskamy oczekiwanych efektów w przebiegu terapii zachowawczej lub pojawią się nasilone, nieakceptowane, objawy niepożądane takiego leczenia. W przeciwieństwie do WZJG, gdzie leczenie chirurgiczne ma charakter ostateczny i uwalnia pacjenta od zmian chorobowych w podstawowej lokalizacji, jaką jest jelito grube, w CLC leczenie chirurgiczne nie przynosi całkowitego wyleczenia, a nawroty po operacji są częste. W związku z tym w CLC stosuje się niezwykle oszczędne zabiegi chirurgiczne, ograniczone do makroskopowo zmienionych odcinków jelita i ze ściśle określonych wskazań [7]. Wskazaniem do pilnej operacji w NZJ jest niedrożność lub perforacja przewodu pokarmowego, krwotok z przewodu pokarmowego, toksyczna okrężnica olbrzymia i rak jelita grubego [4, 7]. Leczenie chirurgiczne należy także rozważyć w CLC przebiegającej z przetokami i w sytuacji przewlekłego zahamowania wzrastania u dzieci [7]. Planowe zabiegi operacyjne we WZJG z reguły sprowadzają się współcześnie do subtotalnej proktokolektomii, często z wytworzeniem woreczka kałowego z jelita cienkiego i odtworzeniem naturalnej drogi oddawania stolca [4]. Następstwem takiego zabiegu bywa zapalenie woreczka kałowego (pouchitis). Leczenie zachowawcze (metronidazol, ciprofloksacyna, probiotyki o udokumentowanym działaniu, steryd, azatiopryna) zwykle przynosi efekty, czasem jednak konieczna jest rezygnacja z woreczka kałowego i wytworzenie ileostomii [6]. W NZJ stosuje się także od pewnego czasu nowe, niekiedy eksperymentalne metody terapii. Niestety badania nad tymi metodami przeprowadzone zostały, jak na razie, z reguły na małych grupach chorych, nie zawsze u dzieci i raczej w warunkach eksperymentalnych, stąd wnioski co do ich skuteczności muszą być wyciągane bardzo ostrożnie. Spośród nich wymienić należy: takrolimus, talidomid, pro- i prebiotyki, jaja włosogłówki świńskiej, inhibitory syntezy leukotrienów, olej rybi zawierający kwas eikozapentaenowy, a także próby leczenia przeszczepem mikrobioty jelitowej [3]. Dziecko z NZJ w okresie remisji – podstawowe wskazówki U chorych z przewlekłą postacią NZJ obejmującą jelito grube, ze względu na podwyższone ryzyko nowotworzenia, po ok. 10 latach trwania choroby, konieczne jest coroczne powtarzanie kolonoskopii [4]. Nadzór kolonoskopowy prowadzą wyspecjalizowane ośrodki gastroenterologiczne. W okresie remisji warto pamiętać o zapewnieniu małym pacjentom właściwie zbilansowanej diety bogatej w błonnik, z odpowiednim do wieku i aktywności choroby zapotrzebowaniem na kalorie i białko [8]. Niezwykle ważną rolę u dzieci z NZJ odgrywa systematyczna kontrola masy i długości/wysokości ciała na siatkach centylowych. Wnikliwy nadzór tempa wzrastania, rozwoju i dojrzewania pozwala szybko wychwycić nieprawidłowości, które mogą być oznaką aktywności choroby. Do oceny aktywności choroby służy skala PCDAI (ang. paediatric Crohn’s diseases activity index) [9] w CLC oraz skala PUCAI (ang. paediatric ulcerative colitis activity index) we WZJG [10] (tab. 2 i 3). Tab. 2. Pediatryczna skala aktywności choroby dla choroby Leśniowskiego-Crohna (PCDAI) (Paediatric Crohn’s Diseases Activity Index) Oceniane parametry Nasilenie objawu Punkty Wywiad (ocena ostatnich 7 dni) Bóle brzucha nie występują słabe* silne** 0 5 10 Stolce (dziennie) płynne, bez krwi i więcej, luźne z małą ilością krwi lub 2–5 luźne znaczne krwawienie lub 6 lub więcej stolców, albo biegunka w nocy 0 5 10 Aktywność pacjenta (samopoczucie) dobra, bez ograniczeń przejściowe ograniczenie aktywności bardzo złe samopoczucie, częste ograniczenie aktywności 0 5 10 Parametry laboratoryjne Hematokryt (%) 50 0 5 10 Stężenie albumin (g/dl) ≥ 3,5 3,1–3,4 ≤ 3,0 0 5 10 Badanie przedmiotowe Masa ciała przyrost masy ciała względnie dobrowolny, stabilna stabilna lub mimowolne chudnięcie 1–9% obniżenie ≥ 10% 0 5 10 Wysokość (zmiana kanału) –2 SD ≤ – 2 SD 0 5 10 0 5 10 Badanie palpacyjne brzucha tkliwość i opór nieobecne nieznaczna tkliwość lub opór bez tkliwości tkliwość, wyczuwalny guz 0 5 10 Zmiany okołoodbytowe nieobecne 1–2 nieczynne przetoki, niebolesne czynna przetoka, bolesna lub ropień 0 5 10 Objawy pozajelitowe (gorączka ≥ 38,5°C przez 3 dni w ostatnim tygodniu, zapalenie stawów, naczyniówki) nieobecne jeden > dwóch 0 5 10 Tab. 3. Pediatryczna skala aktywności choroby dla wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (PUCAI) (Paediatric Ulcerative Colitis Activity Index) Bóle brzucha Punkty ból nie występuje ból dający się zignorować ból niedający się ignorować 0 5 10 Krew w stolcu nie występuje mała ilość ( 50% objętości stolca) 0 10 20 30 Konsystencja większości stolców uformowane częściowo uformowane całkowicie nieuformowane 0 5 10 Liczba stolców w ciągu doby 0–2 3–5 6–8 > 8 0 5 10 15 Wypróżnienia nocą (jakiekolwiek wybudzające ze snu) nie tak 0 10 Aktywność życiowa chorego pełna aktywność okresowo ograniczona aktywność znaczne ograniczenie aktywności 0 5 10 Ocena aktywności brak aktywności choroby łagodna aktywność choroby umiarkowana aktywność choroby duża aktywność choroby 64 Rozmieszczenie zmian chorobowych określa się zapomocą skali paryskiej [11] (tab. 4 i 5). Znajomość ww. skal ułatwia każdemu lekarzowi określenie etapu choroby oraz ocenę dynamiki chorowania, co może przyczynić się do wczesnego rozpoznania zaostrzenia choroby i szybkiego podjęcia właściwego postępowania. Przy przewlekłym leczeniu sterydami warto pamiętać o zapobieganiu osteoporozie, suplementując wapń i witaminę D3 i zalecając systematyczny wysiłek fizyczny [8]. Pomocna może być tu ocena gęstości kości w badaniu densytometrycznym. Tab. 4. Klasyfikacja paryska – choroba Leśniowskiego-Crohna Wiek rozpoznania A1a A1b A2 A3 40. Lokalizacja (postaci L4a i L4b mogą współistnieć z postaciami L1, L2 i L3) L1 L2 L3 L4a L4b Dystalna 1/3 jelita krętego ± ograniczone zmiany w kątnicy Jelito grube Jelito kręte i jelito grube Proksymalnie do więzadła Treitza Dystalnie od więzadła Treitza, ale proksymalnie do 1/3 dystalnej jelita krętego Charakter B1 B2 B3 B2B3 p Niezwężająca, niepenetrująca (niepowikłany stan zapalny bez objawów postaci zwężającej i penetrującej) Zwężająca (obecność trwałego zwężenia światła jelita wykazanego w badaniach radiologicznych, endoskopowych lub śródoperacyjnie w połączeniu z poszerzeniem światła przed zwężeniem i/lub objawami niedrożności, bez cech postaci penetrującej) Penetrująca (obecność perforacji jelita, przetok wewnątrzbrzusznych, guzów zapalnych i/lub ropni na jakimkolwiek etapie choroby, niepowstałych w wyniku powikłań operacji wewnątrzbrzusznych, wyłączając izolowane przetoki okołoodbytniczne lub odbytniczo-pochwowe) Penetrująca i zwężająca (niekoniecznie jednoczasowo) Okołoodbytnicza Wzrost G0 G1 Bez zaburzeń rozwoju Zaburzenia rozwoju Tab. 5. Klasyfikacja paryska – wrzodziejące zapalenie jelita grubego Rozległośc zmian E1 E2 E3 E4 Zmiany ograniczone do odbytnicy Lewostronne WZJG (dystalnie od zagięcia śledzionowego) Rozległe WZJG (dystalnie od zagięcia wątrobowego) Pancolitis (proksymalnie do zagięcia wątrobowego) Stopień nasilenia (ciężkie to ≥ 65 wg PUCAI) S0 S1 Nigdy ciężkie Zawsze ciężkie Pacjenci z NZJ leczeni immunosupresyjnie są bardziej narażeni na zachorowanie na choroby infekcyjne i cięższy ich przebieg [12]. Ponadto zakażenia są jedną z głównych przyczyn śmiertelności w tej grupie pacjentów [13]. Fakt ten, w przypadku infekcji, może wpływać na szybszą decyzję lekarza o włączeniu antybiotykoterapii. W każdym takim przypadku... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! SprawdźJednym z niebezpiecznych schorzeń dotykających dzieci jest niedrożność przewodu pokarmowego, która nieleczona, może doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Jej główne rodzaje to niedrożność mechaniczna, powstała m.in. wskutek wrodzonej niedrożności jelita, wgłobienia lub spowodowana zrostami pooperacyjnymi, oraz niedrożność porażenna, będącą konsekwencją
Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Zapłodnienie jelit хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Inwokacja - to wprowadzenie jelita (wgłębienia) do światła pobliskiego segmentu (inwazyjnego), co prowadzi do niedrożności jelit, a czasami do niedokrwienia. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9], [10] Co powoduje wgłobienie? Zapalenie jelit występuje zwykle u dzieci w wieku od 3 miesięcy do 3 lat, z czego 65% przypadków występuje u dzieci poniżej pierwszego roku życia. Jest to najczęstsza przyczyna niedrożności jelit u dzieci w tym wieku, u których jest ona zazwyczaj idiopatyczna. U starszych dzieci może występować czynnik prowokujący, tj. Tworzenie objętościowe lub inne nieprawidłowości w jelitach, co przyczynia się do powstawania wgłobienia; przykładami mogą być polipy, chłoniak, uchyłka Meckeliana, choroba Shenlaine-Henoch. Czynnikiem ryzyka jest także mukowiscydoza. Kiedy pojawia się wgłobienie, rozwój niedrożności jelit i koniecznie naruszenie miejscowego przepływu krwi, co prowadzi do rozwoju niedokrwienia, zgorzeli i perforacji. Objawy wgłobienia jelita Pierwszymi klinicznymi objawami wgłobienia jelita są ostre kolce w jamie brzusznej, które nawracają po 15-20 minutach, często z towarzyszącymi wymiotami. W przerwach między atakami dziecko wygląda stosunkowo dobrze. Później, podczas opracowywania jelit sercowego, ból w stanie stałym, dziecko - wiotki, krwawienia z błony śluzowej powodują dodatni wynik na obecność krwi w stolcu podczas badania odbytu, a czasami samorozładowanie krześle w postaci galarety „Crimson.” Kiedy palpacja jest czasami znaleźć sosiskoobrazny klatki piersiowej w jamie brzusznej. Kiedy pojawia się perforacja, objawy zapalenia otrzewnej, z silną bolesnością i napięciem mięśni przedniej ściany brzucha, dziecko oszczędza dotkniętego obszaru. Skrócenie oddechu, tachykardia może wskazywać na rozwój wstrząsu. Rozpoznanie wgłobienia jelita Badanie i leczenie powinny być przeprowadzane w trybie pilnym, ponieważ wskaźnik przeżycia i prawdopodobieństwo sukcesu leczenia zachowawczego są znacznie zmniejszone wraz z czasem trwania choroby. Badanie radiograficzne z użyciem baru podawanego przez odbyt było uprzednio preferowaną metodą wstępnej diagnozy, ponieważ oprócz wartości diagnostycznej miało ono również działanie terapeutyczne; Ciśnienie baru często rozprzestrzenia wulgarne. Czasami jednak bar wchodzi do jamy brzusznej przez perforację, która nie objawia się klinicznie i powoduje ciężkie zapalenie otrzewnej. Dlatego, jeśli istnieje taka możliwość, powinieneś preferować ultradźwięki. Potwierdzając rozpoznanie wgłobienia, stosuje się dezinwolację w celu wstrzyknięcia powietrza do odbytnicy, co zmniejsza prawdopodobieństwo i konsekwencje perforacji. Dzieci pozostają pod obserwacją przez 12-24 godziny, aby wykluczyć perforację. [11], [12], [13], [14], [15], [16], [17], [18], [19], [20] Leczenie wgłobienia jelita Leczenie wgłobienia jelita zależy od danych klinicznych. Dzieci w ciężkim stanie z objawami zapalenia otrzewnej wymagają terapii infuzyjnej w celu wymiany płynu, antybiotyków o szerokim spektrum działania (na przykład ampicylina, gentamycyny, klindamycyny), ustalając nosowo-żołądkowej, płukanie żołądka, interwencji chirurgicznej. Pozostali pacjenci zostali poddani badaniu rentgenowskiemu i ultrasonograficznemu w celu potwierdzenia rozpoznania "wgłobienia" i leczenia choroby. Jeśli leczenie zachowawcze wgłobienia jelit nie powiedzie się, wymagana jest operacja awaryjna. Częstość nawrotu choroby przy leczeniu zachowawczym wynosi 10%. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors.Odgłobienie uzyskano u 16 pacjentów, zaś w 1 przypadku wykonano konwersję do otwartej operacji. Powikłania pod postacią martwicy i przedziurawienia ściany jelita obserwowano u 3 dzieci (20%) z grupy 1. i u 3 pacjentów (12%) z grupy 2. U wszystkich tych chorych wykonano odcinkową resekcję jelita i zespolenie jelita lub stomię. Skróty: TK – tomografia komputerowa; USG – ultrasonografia Wgłobieniem określamy przemieszczenie odcinka bliższego jelita do światła jego części obwodowej. Zaliczane jest do ostrych stanów chirurgicznych, wymagających szybkiego rozpoznania i leczenia, w przeciwnym razie grozi poważnymi następstwami w postaci niedokrwienia i martwicy wgłobionego odcinka jelita, a co za tym idzie – przedziurawienia przewodu pokarmowego. Wgłobienie jelita nie jest kazuistyczną jednostką chorobową i z tego względu należy ów temat cyklicznie poruszać na łamach czasopism medycznych. Biorąc pod uwagę kategorię wieku, pacjenci z wgłobieniem często trafiają do chirurga dziecięcego, znacznie rzadziej – do chirurga ogólnego, dlatego przypomnienie charakterystyki tej jednostki chorobowej jest niezwykle potrzebne. U dzieci wymioty są często zwiastunem nieżytu żołądkowo-jelitowego i początkowym objawem zapalenia jelit. Obecność w anamnezie błędów żywnościowych, podobnych chorób w innych ( czerwonka , salmonelloza itp.), Jak również wargowy język i słyszalne, aktywne odgłosy jelitowe potęgują podejrzenia. Intussusceptio, czyli wgłobienie jelita – to typowy stan naglący w gastroenterologii. To najczęstsza przyczyna tak zwanego ostrego brzucha u niemowląt. Wymaga od nas szybkiego rozpoznania. Występuje z częstością od 1-4/1000 dzieci. Szczyt zachorowań występuje między 6 a 24 miesiącem życia (niektóre źródła podają inne informacje: 3-9. msc życia). Zachorowania częściej dotyczą chłopców. O co chodzi? Sama nazwa „wgłobienie” nie bardzo cokolwiek tłumaczy. Z niczym się właściwie nie kojarzy… Na czym to tak właściwie polega? Do wgłobienia dochodzi, kiedy bliższy odcinek jelita wchodzić do dalszego odcinka jelita. Taka sytuacja najczęściej ma miejsce w miejscu przejścia jelita cienkiego w jelito grube, czyli w tak zwanym odcinku krętniczo-kątniczym. To ten odcinek kiedy pomarańczowa część jelita przechodzi w zieloną część – zobacz na poniższym schemacie. 85% wszystkich wgłobień dotyczy właśnie tego odcinka. Rzadziej dochodzi do wgłobienia w obrębie jelita grubego (czyli w zielonej części). Na czym polega problem? Samo wejście odcinka jelita w sąsiedni odcinek nie jest aż takim problemem. Kłopot w tym że jelito wgłabia się razem z krezką. Razem z tym jelitem do sąsiedniego odcinka jelita wchodzi też sieć.. A na nie zawieszone jest jelito (krezka). Gdybyśmy wyciągnęli jelita z jamy brzusznej, to to wyciąganie zostało by zatrzymane przez krezkę, która dodatkowo utrzymuje narządy na swoim miejscu. wchodzi w jelito i ciągnie za sobą krezkę Jest to o tyle problematyczne, że w tej sieci czyli w krezce znajdują się naczynia. Kiedy krezka się wgłabia, to dochodzi do ucisku na naczynia żylne, obrzęku ściany jelita, i przesączania krwi do światła jelita i pobudzenia produkcji śluzu. Galaretka To pobudzenie produkcji śluzu i wzrost przesączania krwi do światła jelita powoduje, że dziecko u którego dochodzi do wgłobienia oddaje tak zwane stolce malinowe, przypominające galaretkę malinową. Oprócz ucisku na naczynia żylne dochodzi też do ucisku na tętnica, a to z kolei w ciągu 24 h doprowadzić może do martwicy jelita. Gdy dojdzie do martwicy jelita to kolejnym krokiem jest posocznica wstrząs i zgon pacjenta. Dlaczego tak się dzieje? Nie ma jednej, konkretnej przyczyny wgłobienia jelita. W niewielkim odsetku przypadków przyczyną mogą być jakieś nieprawidłowości anatomiczne – np uchyłek Meckela czy polip. Potwierdzono w wielu badaniach związek z zakażeniami rotawirusowymi i adenowirusowymi. W przypadku infekcji wirusowych dochodzić może do przerostu tkanki chłonnej jelita krętego. To tzw kępki Peyera – upatruje się związku tej sytuacji z wystąpieniem wgłobienia (często dochodzi tez do powiększenia węzłów chłonnych krezki). Objawy No dobra. To wiemy już jak to wygląda od strony technicznej. Wiemy, że odcinek jelita razem ze swoją krezką, w której są naczynia wchodzi do sąsiedniego odcinka jelita. Dochodzi do ucisku na naczynia i związku z tym szeregu problemów. Teraz pytanie co widzi rodzic? Klasyczna triada objawów występuje u mniej niż 50% dzieci. Ta triada to: nagły płacz i niepokój dziecka wynikające z narastającego falowo bólu brzucha. Pojawia się stolec o charakterze galaretki malinowej albo świeża krew w stolcu. W trakcie badania brzuch może być nawet wyczuwalny guz w jamie brzusznej (to akurat częściej czuje lekarz). Poza tą klasyczną triadą objawów może wystąpić odwodnienie, wymioty, zaburzenia świadomości lub drgawki. Taki falowo narastający ból brzucha może też występować w typowej biegunce, a świeża krew w stolcu występuje również w przebiegu innych dolegliwości. Dlatego zawsze należy brać pod uwagę stan pacjenta, wywiad i badanie fizykalne. A jak stawiamy rozpoznanie? Same objawy nasuwać mogą podejrzenie, ale niekiedy nie muszą być jednoznaczne. Bardzo czułym badaniem jest tutaj badanie USG jamy brzusznej, na którym lekarz zobaczy charakterystyczne obraz tarczy strzelniczej lub dłużej trwającym wgłobieniu może się pojawić niedrożność jelit i wtedy pomocne bywa zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej (RTG). Leczenie Jeżeli nie podejrzewamy przerwania ciągłości ściany przewodu pokarmowego, czyli perforacji, a objawy trwają od maksymalnie 12 do 24 h, to postępowaniem bardzo skuteczna w granicach 80 do 95% jest wykonanie jednej z trzech metod. Wlew doodbytniczy z 0,9%NaCl (taka a la lewatywa). Wykonywany pod kontrolą USG lub Doodbytnicze podanie powietrza czyli tak zwana enema powietrzna W chwili obecnej rzadziej stosowany wlew doodbytniczy z zawiesiny barytowej. W niektórych sytuacjach dochodzi również do spontanicznego odgłobienia, ale to naprawdę niewielki odsetek: do 4 % pacjentów. Są sytuacje, w których nie możemy zastosować metody nieoperacyjnej, czyli tych wspomnianych wyżej wlewów. Jeżeli dziecko ma objawy otrzewnowe, albo jest perforacja na zdjęciach rentgenowskich, albo dziecko jest we wstrząsie – wtedy pozostaje nam leczenie chirurgiczne. Nieleczone wgłobienie jest śmiertelne. Nawroty? Sytuacja niestety może się powtarzać. W ok 10% przypadkach objawy wgłobienia powtarzają się u danego pacjenta. Szczepienie a wgłobienie? O samo wgłobienie zapytałam Was niedawno w kontekście szczepień przeciw rotawirusom. Powtarzam zawsze, że to szczepienie, które jest ograniczone czasowo. Powinno się podać pierwszą dawkę szczepionki przed 12 tygodniem życia i optymalnie zakończyć cały schemat do 24 tygodnia życia dziecka. Dlaczego? Bo im starsze dziecko tym większe ryzyko wystąpienia wgłobienia – związane jest to ze szczytem zachorowań, o którym pisałam na początku tego artykułu. Wyniki dużych badań klinicznych i obserwacyjnych potwierdzają, że ryzyko wystąpienia wgłobienia jelita po szczepieniu przeciw rotawirusom oceniane jest na 1-3/100 000 podanych dawek szczepionki. Jak widzicie częstość populacyjna występowania wgłobienia jelita jest większa. Szczyt zachorowań jest większy u starszych dzieci, między innymi dlatego zaleca się jak najszybsze ukończenie schematu szczepienia, aby nie nakładały się tutaj niepożądane zdarzenia. Co ciekawe – w badaniach z Brazylii po wprowadzeniu szczepień przeciw rotawirusom potwierdzono redukcję zdarzeń niepożądanych, wymagających pobytu w szpitalu i związanych z infekcją rotawirusową o 69752 (!). Przy czym po szczepieniu raptem 55 dzieci wymagało hospitalizacji z powodu wgłobienia. Analizy z USA wykazały, że w ciągu pierwszych 5 lat życia, w kraju rozwiniętym w przeliczeniu na 1 przypadek związany z wgłobieniem po szczepieniu chronimy – dzięki szczepieniu – 71 dzieci przed zgonem, a 10093 przed hospitalizacją. Biorąc pod uwagę korzyści wynikające ze szczepienia przeciw rotawirusom i ich potwierdzone badaniami bezpieczeństwo, strach przed wgłobieniem powinien być powodem do zaszczepienia dziecka, a nie do rezygnacji z niego. Obserwacja Jak długo obserwować dziecko po szczepieniu pod kątem ewentualnego wgłobienia? Przede wszystkim pierwszy tydzień, ale w piśmiennictwie mówi się o maksymalnie 21 dniach. Biorąc pod uwagę częstość zachorowań populacyjną, to pod kątem wgłobienia warto obserwować wszystkie niemowlaki – zwłaszcza płci męskiej, bo to u nich jest to częstsza przypadłość (niezależnie od szczepienia). Wsparcie bloga na Źródła: Mrukowicz J.: Appendix I: Methods for the development of evidence-based recommendations for rotavirus vaccination in Europe. Appendix: Evidence tables. J. Pediatr. Gastroenterol. Nutr., 2008; 46 (supl. 2): S49–S76Maglione Das L., Raaen L. i wsp.: Safety of vaccines used for routine immunization of US children: a systematic review. Pediatrics, 2014; 134: DOI: An update on the safety profile of pentavalent rotavirus vaccine from the REST study. Int. J. Infect. Dis., 2006; 10 (supl. 1): S225Desai R., Cortese Meltzer i wsp.: Potential intussusception risk versus benefits of rotavirus vaccination in the United States. Pediatr. Infect. Dis. J., 2013; 32: 1–7Clark A., Jit M., Andrews N. i wsp.: Evaluating the potential risks and benefits of infant rotavirusvaccination in England. Vaccine, 2014; 32: 3604–3610Richardson V i wsp. N Engl J Med. 2010;362(4): MM i wsp. N Engl J Med. 2011;364(24): JP i wsp. Vaccine. 2011;29(16): DZIECIĘCA – PORADNIK LEKARZA PRAKTYKA Albrecht Piotr, Wydawnictwo Medyczne CZELEJ Zachęcam Was do zakupu ebooka szczepionkowego „309 pytań o szczepienia” gdzie znajdziecie odpowiedzi na całe mnóstwo pytań! Najczęstszym miejscem wgłobienia jest końcowy odcinek jelita cienkiego (kątnica). Wgłobienie jest najczęstszą przyczyną niedrożności mechanicznej przewodu pokarmowego u niemowląt i objawia się silnym bólem brzucha, połączonym z wymiotami i ciężkim stanem ogólnym. 1 Podkreślam – jest to stan nagły, w którym dziecko wymaga dr hab. n. med. Paweł Nachulewicz, lek. Czesław Cielecki, lek. Igor Lewandowski,Katedra i Klinika Chirurgii i Traumatologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lubliniedr med. Agnieszka Brodzisz, Zakład Radiologii Dziecięcej Katedry Radiologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie "Mama wymiotowała czarną mazią" • Wgłobienie jelita u noworodków • Ugryzienie przez komara doprowadziło do tragedii. 43-letniej kobiecie amputowano ręce i nogi • Biegunka u niemowlaka - występowanie, objawy, rozpoznanie, leczenie, biegunka rotawirusowa • Neutrofilia i neutropenia - najczęstsze przyczyny. Czy to groźne?
Wgłobienie jelit to wsunięcie się jednego odcinka jelita w drugi. Najczęściej jelito cienkie wchodzi w grube. Na skutek tego dochodzi do niedrożności i niedokrwienia jelit. Schorzenie pojawia się u niemowląt w wieku 3-12 miesięcy (są to dwie trzecie wszystkich przypadków wgłobienia jelita), a także u dzieci w wieku 6-12 lat, choć jest to rzadsze. Częściej chorują chłopcy. spis treści 1. Objawy wgłobienia jelita 2. Leczenie wgłobienia jelita 1. Objawy wgłobienia jelita Zobacz film: "Dlaczego warto wykonywać badania profilaktyczne?" Wgłobienie jelit może być spowodowane anomaliami w budowie anatomicznej jelita - np. zbyt długą krezką jelita, przeszkodami w pasażu treści pokarmowej - np. uchyłkami, polipami oraz nieprawidłową budową i kurczliwością mięśniówki jelita. Wgłobienie częściej pojawia się u dzieci, które przechodziły niedawno choroby górnego układu oddechowego, biegunki lub chorowały na mukowiscydozę lub plamicę alergiczną, a także u tych, u których wykryto ciało obce w układzie pokarmowym. Jednak w 90 proc. przypadków wgłobienie ma charakter idiopatyczny, co znaczy, że nie wiadomo, co tak naprawdę je spowodowało. W momencie powstania wgłobienia, krezka jelita ulega ściśnięciu, co wywołuje obrzęk, a w konsekwencji niedrożność jelita. Zator w żyłach powoduje krwawienie oraz wydzielanie śluzu z układu wydalniczego. Początkowe objawy to silny kolkowy ból brzucha, pogorszenie stanu ogólnego oraz wymioty (mogą mieć zielonkawy kolor). Początkowo biegunka jest wodnista. U małego dziecka można zaobserwować, że przyciąga nóżki do klatki piersiowej i może mieć kłopoty z oddychaniem, wywołane silnym bólem. Kilkuminutowe ataki bólu i płaczu przeplatają się z okresami apatii i senności, a ból brzucha powraca co kilkanaście minut. Później, po 12-24 godzinach, dziecko może oddawać skąpe ilości stolca z domieszką krwi i śluzu. Charakterystyczna mieszanka krwi i śluzu pojawiająca się w przypadku wgłobienia jest nazywana „galaretką porzeczkową”. Niestety, u wielu małych pacjentów krew w stolcu nie jest widoczna gołym okiem, a wykrywa się ją wyłącznie podczas badania stolca. Gorączka nie jest objawem wgłobienia jelita, ale może się także pojawić po dłuższym czasie od pojawienia się pierwszych objawów. Oznacza, że część tkanki jelita pod wpływem wgłobienia uległa obumarciu, pojawiła się martwica, która doprowadziła do perforacji jelita i sepsy. Oprócz martwicy, perforacji jelita i sepsy, innym możliwym powikłaniem jest także krwotok. 2. Leczenie wgłobienia jelita Pojawienie się takich objawów wymaga konsultacji z lekarzem - wgłobienie jelita bywa wyczuwalne w prawym górnym kwadrancie brzucha za pomocą badania palpacyjnego, przeprowadza się także badanie per rectum (tylko u małych dzieci), USG i badanie rentgenowskie. Wgłobienie jelita nie jest stanem zagrażającym życiu, a jego całkowita wyleczalność jest wysoka - pod warunkiem, że podejmie się jak najszybsze leczenie, w czasie pierwszych 24 godzin. Stosowane są zwykle lewatywa i laparoskopia oraz nawadnianie. Po lewatywie objawy wgłobienia przechodzą w 80 proc. przypadków. W pozostałych przypadkach obserwowany jest nawrót dolegliwości w ciągu kolejnych 24 godzin. Jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi rezultatów, konieczne może okazać się chirurgiczne usunięcie zmienionego fragmentu jelita. Jeśli nie podejmie się leczenia szpitalnego, wgłobienie jelita prowadzi do śmierci w ciągu kilku dni. Wcześniejsze rozpoczęcie profesjonalnego leczenia znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo późniejszej interwencji chirurgicznej i powikłań. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamyWymioty i bóle brzucha po krowim mleku u dziecka – odpowiada Dr n. med. Tomasz Grzelewski. Osłabienie, bóle brzucha, wymioty u dziecka – odpowiada Małgorzata Panek. Bóle głowy, brzucha, biegunka u dziecka – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska. Ból brzucha koło pępka i bóle głowy u 5-latka – odpowiada Lek.
Dołączył: 2012-04-02 Miasto: Łódź Liczba postów: 577 9 kwietnia 2012, 18:30 Nie wiem, gdzie zamieścić ten temat. Sprawa dotyczy dziecka mojej ma 1,5 roku. I wielki problem z jelitami. Nie może robić kupy, strasznie przy tym krzyczy, gdyż raz dziennie musi tę kupę zrobić, ale nie może. Jadła śliwki - przez chwilę pomogło, teraz już nie działa. Olej lniany (zaleciła chyba jakaś pedagożka) również nie zadziałał. Wizyta u lekarza dopiero w czerwcu, a dziecko ciągle cierpi. Dzisiaj strasznie, jak podobno od bardzo długiego czasu (tzn wcześniej tak strasznie nie było) krzyczała i dostała czopka, nie zadziałał, wręcz po chwili z jelit wydobyło się trochę krwi... Dziecko właśnie pojechało do szpitala. Lekarze nie wiedzą, co robić. Zsyłają na badania, ale do nich co najmniej 2 miesiące trzeba poczekać. Czy któraś z Was miała taki problem? Co należy zrobić? Proszę o szybkie odpowiedziPS Kupy dziecka wyglądają jak u owcy. Są strasznie zbite i twarde. To podobno oznacza, że jelita nie przyjmują wody, a dziecko pije naprawdę dużo. Oraz pije pełnotłuste mleko (czyt. od krowy), ale śmietana z góry jest zawsze zbierana. Je również dużo przetworów mlecznych. Czy to może mieć jakiś wpływ?Proszę o szybkie odpowiedzi. Dołączył: 2010-09-27 Miasto: Brussel Liczba postów: 13068 9 kwietnia 2012, 18:38 Czytalam gdzies ze pomagaja jablka u dzieci Dołączył: 2012-02-09 Miasto: Grodzisk Mazowiecki Liczba postów: 288 9 kwietnia 2012, 18:47 jabłka!! zero czekolady. Nawet sok jabłkowy pomoże. Dołączył: 2012-04-02 Miasto: Łódź Liczba postów: 577 9 kwietnia 2012, 18:50 podobno jabłka nie pomaga, i ona już go jeść nie chce... Dołączył: 2007-05-06 Miasto: Londyn Liczba postów: 4266 9 kwietnia 2012, 18:59 Dziecko w tym wieku nie powinno pić krowiego mleka !Powinna jeść dużo gotowanych potraw Dołączył: 2011-10-03 Miasto: Tuż Za Rogiem Liczba postów: 659 9 kwietnia 2012, 19:11 mysle,ze moze za duzo nabialu, a co do mleka krowiego to juz chyba w ogole nie jest dobry pomysl. malutka1820 9 kwietnia 2012, 19:14 mój pół roczny synek tez ma taki problem,dziś płakał jak robił sam... ale ja mu pomagam i biorę nóżki do góry tak zginam i wtedy robi. Jałka na niego nie działają,dawaj rano wode przygotowana może pomoże... melagrana 9 kwietnia 2012, 19:26 Skoro dziecko je dużo nabiału, to może w tym tkwi problem? Niektórym ludziom on naprawdę nie służy. Ja bym całkowicie wyeliminowała nabiał i zobaczyła, jakie będą efekty. Tak czy owak konieczne są dokładne badania i diagnoza. Dołączył: 2010-01-19 Miasto: Jarosław Neapol Liczba postów: 1337 9 kwietnia 2012, 19:27 moja corka cierpi na zaparcia jest leczona juz 2rok z doswiadczenia wiem ze sliwki nie pomoga chociaz moja je codziennie śliwki w sezonie świeze a tak to ze słoiczków dla dzieci przyjmowała na poczatku kasp dicomman dość długo i syrop duphalac bierze go do dzis i nie ma problemow juz chociaz cały czas bierze syrop idzcie z dzieckiem do dobrego pediatry ja poszłam zrobił usg i postawił diagnoze były momenty ze moja córka nawet picie potrafiła zwrócic bo nie dala rady tego utrzymac w sobie miala tak zapchane jelita masa kalowa Dołączył: 2009-06-03 Miasto: Łódź Liczba postów: 3147 9 kwietnia 2012, 19:56 A moze ujawnila sie skaza u dziecka? Tak sie zdarza, ze u niektorych dzieci pojawia sie dopiero po czasie. A takie male dziecko nie powinno pic mleka krowiego!! Odstawcie nabial i podajcie mleko z ha. Moze bedzie lepiej... I pomagajcie dziecku kupke zrobic - najlepiej czopki glicerynowe, od czasu do czasu kanka czy termometr w tyleczek!! Nie wolno dopuszczac do tego, zeby dziecko nie robilo kupki - grozi to zatruciem. A jak boli to juz dawno powinna isc do lekarza, W szpitalu na badania sie nie czeka, robia od reki!!